De verhuisdozen zijn zo goed als uitgepakt, de kinderen hebben hun draai gevonden. De meesten bleven op hun oude vertrouwde school, een moest opnieuw instromen op het derde leerjaar van het VMBO. Dat gaat gelukkig allemaal goed, kreeg net nog een berichtje “Het is gelukt, ik mag mee als begeleider naar de Mont-Ventoux. Nu start dus mijn moment. Mijn spullen hebben een plekje gekregen, het ritme qua moeder en bonusmoeder loopt ook al aardig, met mijn nieuwe samenlevingspartner kan ik ook prima “samenlevend” door een deur en voor de hond is een opvang gevonden voor als we er even tussenuit zijn. Al met al een droomstart voor een nieuwe episode in ons leven. Het samenwonen met een samengesteld gezin.
En nu begint het te knagen… ik ken ‘s-Hertogenbosch nu wel aardig als prive-persoon, maar de ondernemer in mij komt langzaam omhoog. Ik wil weer aan de slag met nieuwe uitdagingen en nieuwe kansen. Interessante ondernemende mensen ontmoeten waarvoor ik dan weer mag werken aan de marketingcommunicatie. Creatief zijn, oplossingen zoeken binnen de bestaande kaders, af en toe er ook eens flink uitspringen en mensen blij maken met ontwerpen. De agenda staat vol met mogelijke netwerkbijeenkomsten die ik kan bezoeken. Mensen kan ontmoeten en relaties opbouwen. Door de vriendengroep en de kennissenkring van mijn partner ben ik heel warm ontvangen, als dat een voorbode is voor al de relaties die ik ga opbouwen in het “Bossche”, dan wordt de kriebel om te gaan ontdekken alleen maar groter.
Oktober staat straks in het teken van netwerken, de maand september nog om alle puntjes voor mezelf op de befaamde i te krijgen. De lancering van mijn nieuwe website, de start van het bloggen, het inzetten van mijn social media kanalen en de markt verkennen. En de befaamde kers op de slagroomtaart… ik heb een superfijne, mooie, inspirerende werkplek gevonden. Zo blij mee!
Kommentare